Paul sluit zijn onderwijs over de Ene Nieuwe Mens af in de eerste 6 verzen van Efeze 3. Hij noemt het een “mysterie”, en dan “het mysterie van Christus” wat hem toevertrouwd was door Gods genade.. Hij schrijft zelfs dat dit mysterie iets is dat niet geopenbaard was (althans niet op dezelfde manier) aan de profeten in het Oude Testament; maar nu geopenbaard wordt aan/door de apostelen en profeten in het NT. Hij sluit af: om precies te zijn, dat de heidenen mede erfgenamen zijn en mede leden van het lichaam en mede erfgenamen van de belofte in Christus Jezus door het evangelie…. (Efeze 3:4-6)
Hier gebruikt de Apostel drie zelfstandige naamwoorden in het Grieks die het mysterie beschrijven: synkleroma, sysoma, synmetoka – die allemaal beginnen met het voorvoegsel “syn” waarvan wij Engelse woorden krijgen als synchronize, synthesize, en synergy. Nieuw Testamentische geleerden zeggen ons dat het moeilijk is de clou van deze drie woorden te vatten in andere talen.
De eerste is synkleroma – “mede-erfgenamen”. Deze legale term suggereert niet alleen een gelijkheid of gedeeld privilege, als twee zakenpartners of familieleden die voordelen of een erfenis delen; niet gewoon “ gezamenlijke erfgenamen” als de twee broers in het verhaal van de Verloren Zoon “we hebben dezelfde vader, ik krijg mijn deel en jij het jouwe;” maar in plaats daarvan is het meer als twee “bloed-broeders” die zich uiterlijk aan elkaar gebonden hebben, totaal afhankelijk van elkaar, waarvoor dan ook, erfenis, hoop, en succes dat ze kunnen verwachten te ontvangen van hun gemeenschappelijke vader. In de Messias zullen wij, Joden onze uiteindelijke erfenis van de Vader niet krijgen tot de niets die van hen gekregen hebben – en vice-versa!
Het tweede is sysoma—“een-lichaam” mensen, “van een lichaam.” Als in Romeinen 12:5 of 1 Korinthe 12:27, beschrijft de Apostel de kerk met een organische, biologische term – wij zijn een levend lichaam en Christus is het hoofd. Nu, in het Evangelie van de Messias, zijn de Jood en de Heiden een levend organisme geworden met hetzelfde geestelijke bloed van Christus dat ons samenbindt; we hebben hetzelfde hemelse DNA, we zijn uit hetzelfde gezin (Johannes 1:13). Wat er gebeurt bij een lid van het lichaam heeft effect op het geheel.
De laatste is synmetoka—“deelhebbers aan dezelfde belofte” in Christus Jezus.” “Belofte” is enkelvoud, niet “beloften”. Als we de rest van wat Paulus geschreven heeft volgen, kunnen we begrijpen dat hij speciaal verwijst naar de vooraf uitgebeelde Evangelie belofte gedaan aan Abraham, zoals geleerd in Romeinen 4, 8:17, en Galaten 3:26-29. Romeinen 4:11-17 brengt deze ideeën samen, uit Efeze en andere hoofdstukken in dit boek.
Abraham was gemaakt tot een belofte (enkelvoudig), beschreven op twee manieren: dat hij de “erfgenaam van de wereld” zou zijn en een “vader van vele volken.” Het ongelofelijke mysterie van het Evangelie is dat samen in Christus Jezus (de grootste zoon van Abraham!) Joden en Heidenen mede erfgenamen zijn van dezelfde belofte van Abraham; we zijn leden van hetzelfde Messiaanse gezin (het lichaam van de Messias); en dit alles is gebaseerd op dezelfde belofte gedaan aan nu onze gemeenschappelijke vader/voorouder – Abraham.
