Een paar jaar geleden kreeg ik in gebed het volgende beeld. Ik leg het je voor, zodat je het begrijpt:
De tijd is gekomen voor het Messiaanse overblijfsel van Israël een leiderspositie in te nemen in het grotere Lichaam van de Messias wereldwijd. In vorige “golven” van der Heilige Geest hebben verschillende plaatselijke lichamen op verschillenden locaties in de wereld het leiderschap op zich genomen. Elke keer was er een hoofdthema van openbaring, die het Lichaam van de Messias een tijd leiding gaf.
Wat zal nu de leidende openbaring zijn van het overblijfsel in Israël om de rest van het Lichaam te zegenen? Het antwoord is: De roep naar eenheid uit Johannes 17. Dit komt voor velen hier in Israël misschien als verrassing. We verwachtten niet dat eenheid in de internationale Kerk zo’n centrale boodschap zou zijn voor ons.
Het laatste deel van het wereldwijde Lichaam van de Messias dat chronologisch hersteld wordt is het Messiaanse overblijfsel van Israël. Eveneens is het uiteindelijk herstel van het Lichaam over het algemeen onze eenheid naar het gebed uit Johannes 17. Deze eenheid houdt goddelijke eenheid met God in, verheerlijking door de Heilige Geest, en het finale evangeliseren van de wereld.
De eenheid van Johannes 17 is verbonden aan de gelijkenis van de Olijfboom in Romeinen 11. De verschillende delen van de internationale Kerk worden geschilderd als takken van verschillende bomen geënt in één olijfboom. Het enten zorgt voor eenheid omdat alle takken geënt zijn in dezelfde boom. (ik heb over dit verband tussen Johannes 17/Romeinen 11 geschreven in het boek The Five Streams meer dan 20 jaar geleden.)
[Let wel: De wijnstok uit Johannes 15 spreekt van een persoonlijk geestelijk verband, terwijl de Olijfboom uit Romeinen 11 gaat over een nationaal historisch verband. Allebei spreken ze over de eenheid met Yeshua, Israël, en de Kerk.]
Om ervoor te zorgen dat deze eenheid plaatsvindt, moeten wij, als Messiaans overblijfsel van Israël, het wereldwijde Lichaam “adopteren”, de internationale Kerk. God zei tegen Abraham dat hij een “vader van vele volken” zou worden (Genesis 17). Hoe noem je dat als een gezin een kind aanneemt dat niet biologisch van hen is? Adoptie.
Het verbond van God met Abraham was dat hij de geestelijke kinderen van alle volken die tot hetzelfde geloof kwamen als hij zou adopteren en een zegen voor hen zijn. Wij, als het Messiaanse overblijfsel, zijn geroepen in de voetstappen van Abraham te wandelen door het “adopteren” van de internationale kerk en een zegen te zijn voor al onze broeders en zusters die geloven in onze Messias, Yeshua.
Om andere naties te “adopteren” moeten we ons hart vergroten (II Korinthe 6:12, 7:2), het kruis omarmen, sterven aan rassentrots, genezen worden van afwijzing, geloof hebben om aan anderen te geven, begrijpen dat onze roeping is de naties te dienen en de internationale Ecclesia te dienen, het ware Lichaam van de Messias.
De Internationale Ecclesia kan gezien worden als een familie van families. Het overblijfsel van Israël wordt geacht de oudste broer van de familie te zijn. De rol van de oudste broer of eerst geboren zoon is om de uitgebreide familie een te maken. Als wij Messiaanse Joden de roep van Johannes 17 om eenheid omarmen, zullen we ook onze eigen roeping omarmen als het overblijfsel van Romeinen 11.
