Naar de Heilige Dagen van de Tora (Wet van Mozes) wordt verwezen door twee namen in het Hebreeuws:
Chag – in de betekenis van feest, van het woord samenzijn of dansen in een kring en Mo’ed – in de betekenis van “speciale tijd” van de wortel van bestemming en doel.
Chag benadrukt de aspecten van viering, terwijl
Mo’ed de profetische betekenis benadrukt.
Twee Groepen Heilige Dagen voor de Twee Komsten van de Messias
Er zijn twee groepen van heilige dagen in de Tora, drie in het voorjaar en drie in het najaar. De heilige dagen in het voorjaar hebben te maken met de eerste komst van Yeshua, terwijl de najaars heilige dagen te maken hebben met Zijn tweede komst. De drie grote werken van redding bij de eerste komst zijn allemaal gebeurd op de data van de voorjaars heilige dagen die daarmee te maken hebben.
Pesach (Pasen) – Kruisiging
Omer (Eerste Schoof) – Opstanding
Shavuot (Weken) – Pinksteren of Uitstorting van de Heilige Geest
In de profetieën over de eindtijd zien we ook dat er drie belangrijke gebeurtenissen plaatsvonden – de Verdrukking, de Tweede Komst en het Duizendjarig Rijk. We begrijpen dat deze verband houden met de heilige dagen die ze vertegenwoordigen.
Teruah (Trumpetten) – Verdrukking
Kippur (Boetedoening) – Tweede Komst
Sukkot (Tabernakels) – Duizendjarig Rijk
Verwarring over de Trompetten verklaren
Er was enige verwarring over het blazen op de trompet zoals bevolen op Yom Teruah (Leviticus 23) en op Yom Kippur (Leviticus 25).
Het blazen op de trompet op Yom Teruah wordt voortgezet in de strijd om Jericho (Jozua 6) en in het mobiliseren van de troepen van Israël (Numeri 10) en in de diverse religieuze, bestuurlijke en militaire assemblages. Het Teruah blazen op de sjofar is een oproep tot activiteit en een profetische waarschuwing.
De meeste trompetten genoemd in de Bijbel zijn verbonden met Yom Teruah. Deze trompetten vinden hun vervulling in de zeven trompetten in het boek Openbaring. De 7e trompet verklaart dat de koninkrijken van deze wereld overgenomen zullen worden door het koninkrijk van Yeshua (Openbaring 11:15), net als het 7e blazen in Jericho het volk vrijzette om vooruit te rennen en de stad in te nemen. (Jozua 6:20). Het is de roep voor de heiligen van God om klaar te zijn het koninkrijk met geweld te nemen (Mattheüs 11:12, Daniel 7:18). Het is een boodschap van geestelijke oorlogvoering die leidt tot overwinning van een koninkrijk.
Hoewel, de 7e trompet is niet de “laatste, grote trompet.” De laatste trompet is verbonden aan Yom Kippur, en wordt geblazen als symbool van het begin van het jaar van Overwinning. Die bijzondere trompet wordt genoemd op de volgende plaatsen:
Exodus 19:13, 16, 19 – Op Mount Sinaï Leviticus 25:9 – Yom Kippur Jesaja 27:13 – Opstanding van de doden, Opname Mattheüs 24:31 – Tweede Komst, Opname I Korinthe 15:52 – Tweede Komst, Wederopstanding, Opname I Thessalonicenzen 4:16 – Tweede Komst, Wederopstanding, Opname
Deze bijzondere trompet is de trompet van God Zelf en wordt slechts twee maal in de geschiedenis geblazen – een keer bij de Sinaï en een keer bij de Tweede Komst. Hij zal weer geblazen worden door Yeshua Zelf als Hij terugkomt en de machten van de hemel leidt (Openbaring 19:11). Hij zal niet geblazen worden door een aartsengel als Gabriel of Michael (een misverstand van 1 Thessalonicenzen 4:16) maar door Yeshua als de Aanvoerder van de legers van de hemel, die commando geeft om aan te vallen (Jozua 5:13). Naar Bijbels patroon gebeurt dat bij de feesttrompet van Yom Kippur.
De grootste dag van het Tempel priesterschap was Yom Kippur, waarin de Hogepriester eens per jaar het Heilige der Heiligen betrad. De grootste dag beschreven door de profeten van Israël is de dag van het Oordeel – de “Grote en ontzagwekkende dag van de Heer” – Joël 2:1, 31. De grootste dag van de eindtijd is de tweede komst van Yeshua. De “grote dag” van de priesters, de grote dag van de profeten en de grote dag van de Koning Messias gaan allemaal over dezelfde dag. Het Bijbels patroon is consistent.
Profetische Betekenis van de Tabernakels
Het feest van de Tabernakels (Loofhuttenfeest) wordt door de rabbi’s Het Grote Feest genoemd en ook het feest van de inzameling van de Oogst. De Tora geeft veel nadruk op verblijden tijdens het feest (Deuteronomium 16:15) en zegt zelfs dat er alleen vreugde moet zijn. Zoals alle heilige dagen zijn er drie niveaus van interpretatie: 1. Agrarisch, 2. Exodus van Israël, 3. Nieuwe Testament.
De profetische vervulling is te zien in Zacharia 14:16 “Het zal geschieden dat al de overgeblevenen van alle heidenvolken die tegen Jeruzalem zijn opgerukt, van jaar tot jaar zullen opgaan om zich neer te buigen voor de Koning, de Heere, van de legermachten en om het Loofhuttenfeest te vieren. (Vergelijk Jesaja 27:13.)
Veel Christenen komen vandaag aan de dag naar het Loofhuttenfeest om deze tekst in vervulling te doen gaan. De uiteindelijke vervulling zal zijn in het Duizend jarig rijk. Laten we naar een paar lessen kijken uit deze tekst:
Profetie – Aangezien het feest gevierd zal worden in de toekomst, heeft het profetisch belang. Het is belangrijk.
Heden – Als het bevolen werd in het verleden en geprofeteerd in de toekomst, moet de Tora waarde hebben en de feesten betekenis vandaag. Dat is relevant.
Internationaal – Dit is niet alleen een Joods feest, maar voor alle naties, een internationale, multiculturele, wereldwijde gebeurtenis. Het is enorm.
Reformatie – Als Joden en Christenen dit samen gaan vieren, dan moet er een historische verzoening zijn tussen beide. Het is verenigend.
Viering – Na de oorlogen en verdrukking, komt er een gelukkig eind: een tijd van vreugde, vrede en overwinning. Het is positief.
Millennium – Aangezien dit plaatsvindt na de grote oorlog en de tweede komst, bewijst het dat het duizendjarig rijk letterlijk en niet figuurlijk is. Het is werkelijk.
Jeruzalem – Alle naties komen naar Jeruzalem, de hoofdstad van het duizendjarig rijk van Yeshua. Zijn troon op aarde zal daar zijn. Het is centraal.
Geen wonder dat er zo’n geestelijke, politieke en militaire strijd is om Jeruzalem. Vers 16 van Zacharia 14 is parallel aan vers 2. “Ik zal alle volken verzamelen voor de strijd tegen Jeruzalem… In vers 16 komen zij om te aanbidden; in vers 2 komen ze om te strijden. Iedereen zal getrokken worden tot Jeruzalem voor een van deze twee redenen.
De geest van Yeshua trekt Zijn volk tot aanbidding; Hij drijft Zijn vijanden tot strijd. (vers 3 zegt Hij zal strijden tegen die naties” die tegen Jeruzalem gekomen zijn om te strijden. Iedereen zal komen. De keus is komen ze om te strijden tegen de stad of om de koning daar te aanbidden. De vraag is: Aan welke kant staan we?
