Er is veel religieus en politiek conflict in de wereld. Dat is er altijd geweest. Het conflict is intensief en zal waarschijnlijk nog intensiever worden.
De Bijbel heeft veel te zeggen over dit zeer gecompliceerde gebeuren. Er waren de strijd tussen Israël en de naties; tussen Juda en Israël; tussen priesters en profeten; tussen profeten van Baäl en profeten van YHVH; tussen Israëlieten en Filistijnen; tussen verschillende stammen binnen Israël.
Laten we vandaag naar een van de vele passages kijken: de confrontatie tussen Pilatus en Yeshua in het evangelie van Johannes. We kunnen hier vijf basis geestelijke principes zien.
I. Er is altijd een religieus en politiek conflict.
Toen Yeshua voor Pilatus gebracht werd, stelde Pilatus Hem onmiddellijk een vraag: “Bent U de Koning der Joden?” (Johannes 18:33) Zijn punt scheen te zijn: “Leidt u een religieus-politieke opstand tegen de Romeinse regering? Zo ja, dan is dat een misdaad waarvoor ik u kan straffen.”
In de eerste eeuw was dit het voornaamste politieke conflict voor Israël, en de achtergrond van de evangeliën van het Nieuwe Testament. Want de hele Apostolische periode regeerde het Romeinse rijk over de wereld. Het boek Handelingen begint in Jeruzalem en eindigt in Rome.
Pilatus stelt Yeshua een vraag binnen dit religieus-politieke conflict. Hij verwacht van Yeshua partij te kiezen in deze zaak. De zaak kun je niet vermijden.
II. Er is een verschillend geestelijk perspectief over de feiten.
Yeshua ziet het conflict op een ander niveau. Zijn perspectief is geestelijk en hemels, niet religieus en politiek. De vraag die Pilatus stelde kan gezien worden in dat verschillende perspectief, als dat de bedoeling was van Pilatus. Dus welk van de TWEE was het?
Yeshua antwoordt: “Zegt u dit uit uzelf of hebben anderen het u over Mij gezegd?” (Johannes 18:34) Yeshua verduidelijkt of Pilatus vraagt naar de geestelijke missie van Yeshua of over het religieus politieke conflict.
Pilatus antwoordt: “Ben ik soms een Jood? Uw eigen volk en de over priesters hebben U aan mij overgeleverd; wat hebt U gedaan?” (Johannes 18:35) Met andere woorden: Pilatus is op dit punt niet geïnteresseerd in de geestelijke boodschap van Yeshua, maar alleen in het religieus-politieke conflict.
III. De boodschap van het evangelie kiest niet in de eerste plaats kanten in het politiek conflict.
Als Yeshua ziet dat Pilatus het alleen maar heeft over het religieus-politieke conflict, zegt Hij dat dat NIET Zijn voornaamste doel is. “Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld. Als Mijn Koninkrijk van deze wereld was, zouden Mijn dienaars gestreden hebben, opdat Ik niet aan de Joden overgeleverd zou worden, maar nu is Mijn Koninkrijk niet van hier.” (Johannes 18:36)
Yeshua ontkent Zijn koningschap niet of het profetisch belang voor de politieke en religieuze rijken. Maar Hij weigert in te gaan op dat niveau van het argument. Hij en Zijn discipelen “strijden” niet over dit onderwerp.
Door zo te doen vermijdt Yeshua het feit niet of is bang om het aan te kaarten. Hij biedt een DERDE perspectief. In feite zegt Hij: “Jullie proberen Mij te betrekken bij dit religieus-politieke conflict. Maar beide kanten zijn verkeerd. Geen van de partijen heeft een antwoord. Niemand van jullie kan een oplossing geven.
“Hoewel, Ik heb een andere manier, een hemelse. Terwijl Mijn koninkrijk geen deel uitmaakt van het huidige religieus-politieke conflict, zal het uiteindelijk de oplossing brengen voor alle conflicten. Ik heb een oplossing. Geen van jullie hebben die. Ik kies geen kant in jullie conflict. Ik breng een betere, echte oplossing.
IV. Het evangelie wijst naar de WARE oplossing van de menselijke crisis.
Toen Yeshua op deze manier antwoordde, liet het Pilatus vragen naar het perspectief van Yeshua, zelfs hoewel Pilatus zo diep in het regeringsconflict zat.
Pilatus dan zei tegen Hem: U bent dus toch een koning? Jezus antwoordde: U zegt dat Ik een Koning ben. Hiervoor ben Ik geboren en hiervoor ben Ik in de wereld gekomen: om voor de waarheid te getuigen. Iedereen die uit de waarheid is, geeft aan Mijn stem gehoor.” Pilatus zei tegen Hem: Wat is waarheid?” (Johannes 18:37-38)
Yeshua is inderdaad een Koning. Hij werd geboren om die Koning te zijn. Hij werd gekruisigd als die Koning. (Johannes 19:19-22) Hij stond op en steeg op om hemelse autoriteit te ontvangen. (Daniël 7:14, Psalm 110:1, Marcus 14:62)
Hij zal terugkomen om dat Koninkrijk te vestigen op aarde. (Mattheüs 6:10; 25:31) Alle regeringen van deze wereld zullen zich onderwerpen aan Zijn autoriteit. (Openbaring 11:15)
Onze prioriteit is niet partij kiezen in de politiek, maar in het presenteren van de ware oplossing. Beide kanten zijn uiterst slecht, want alle mensen zijn egoïstisch en zondig. Het evangelie verandert het hart van een mens en brengt zo ware vrede, sociale gerechtigheid, verandering van milieu en economische welvaart.
We zoeken Zijn koninkrijk en Zijn gerechtigheid. (Mattheüs 6:33) Al de rest zal worden “toegevoegd” als het resultaat van een juiste relatie met een liefhebbend en heilig God.
V. Er is EEN soevereine autoriteit boven alle andere.
Pilatus probeerde Yeshua in dit religieus-politieke conflict te dwingen, maar Yeshua weigerde gewoon antwoord te geven. Pilatus was gefrustreerd door de zwijgzaamheid van Yeshua en probeerde zijn autoriteit over Hem aan te wenden.
“Spreekt U niet tot mij? Weet U niet dat ik macht heb U te kruisigen en macht heb U los te laten?” (Johannes 19:10)
Verbazingwekkend genoeg, Yeshua ontkende niet de politieke autoriteit van Pilatus. Noch die van de priesters in de tempel. In feite Hij onderwierp zich aan het Romeinse rijk en het Joodse priesterschap. Maar toen voegde Hij eraan toe dat er een groter autoriteit over hen was waar zij rekenschap van moesten geven naar hun beslissing.
Yeshua antwoordde: “U zou geen enkele macht tegen Mij hebben als het u niet van boven gegeven was….” (Johannes 19:11).
We onderwerpen ons aan autoriteiten in deze wereld omdat ze tweederangs zijn. Er is een autoriteit boven hen. Er is maar EEN soevereine heerser van boven, Dat is God.
De boodschap van het koninkrijk heef primaire autoriteit, terwijl religie en politiek op de tweede plaats komen. Het evangelie roept alle mensen op zich te onderwerpen aan Yeshua’s hemelse heerschap. Er staat: “allen hebben gezondigd en moeten zich bekeren want het koningschap van God en Zijn oordeel zijn aanstaande.”
Slot Opmerkingen
Ik schrijf dit artikel in het licht van de huidige conflicten in het Midden Oosten. Er zijn verschillende perspectieven hoe om te gaan met zaken in Amerika, Afrika, Europa en Azië. We hebben een overeenkomst met de Orthodoxe Joden in Israël over conservatieve gezinswaarden. Hoewel, de vervolging van de Messiaansen, raciaal vooroordeel en religieuze dwang door de extremistische elementen onder hen, geeft ons geen toestemming erbij te horen. We hebben een overeenkomst met de Seculiere Israëlische gemeenschap over burgerrechten en vrijheid van uitdrukking. Hoewel, de afbraak van gezins- en seksuele morele zaken ons ook geen toestemming geeft met hen mee te gaan.
Met de Palestijnen hebben we diep medeleven voor hun lijden en we hebben een kostbare eenheid met onze Christen Arabische vrienden. Hoewel, de invloed van de radicale islamitische jihad, met zijn haat tegen Israël, zet ons ook aan de buitenkant.
Als we niet hoeven vechten of partij kiezen in partisaans religieus-politiek, dan moeten we echt met profetische helderheid alle problemen van morele en sociale rechtvaardigheid aanpakken. En we moeten het verschil tussen de twee onderscheiden.
Onze boodschap zou vrijmoediger moeten zijn en meer confronteren. Het is niet rechts of links. Het is boven Het is niet voor een politieke kandidaat, maar voor de Koning der koningen, die over hen zal regeren.
