I. Verdraaide Woorden
Satan is een woord-verdraaier. Toen hij Eva benaderde vroeg hij: “Heeft God echt gezegd: “U zult niet eten van alle bomen in de tuin?”Genesis 3:1. Hij verdraaide Gods woorden en gebruikte insinuaties om twijfel te zaaien over Gods karakter en bedoelingen. Dat is nu nog steeds Satans methode, om zo verdeeldheid te zaaien. Hij verdraait woorden, hetgeen wantrouwen veroorzaakt, hetgeen aanstoot geeft, hetgeen resulteert in verdeling.
Hoe meer we de Heer dienen en hoe meer we op Yeshua gaan lijken, hoe meer aanvallen er tegen ons zullen zijn van miscommunicatie en verdraaide woorden. Het zal lijken dat mensen je op een woord willen vangen om het buiten proportie op te blazen om je te beschuldigen(Lukas 20:20).
Er zal een stroomvloed aan woorden uit de mond van de duivel komen om je te overrompelen met afwijzing en beschuldiging. "De slang spuwde water uit zijn bek als een rivier, de vrouw achterna, om haar door de rivier te laten meesleuren" – Openbaring 12:15. Het Hebreeuws-Arabisch Alehom betekent "een wijdverbreide aanval of kritiek en laster op een bepaald persoon of lichaam." Door het kruis kunnen we uitstijgen boven de stroom van kwaad (Jesaja 59:19).
II. Beschuldiger of Pleiter
Wanneer er wantrouwen is kunnen zelfs onze gebeden negatief worden: de troon bombarderen met kritiek en klachten over onze broeders en zusters. Of we gaan met de kritiek en klachten naar anderen om "raad”, op die manier kwaadaardige geruchten en roddel achter iemands rug om veroorzakend.
Er zijn twee manieren om voor Gods troon te komen: als aanklager of als pleiter.
Openbaring 12:10 – De aanklager van onze broeders, die hen dag en nacht aanklaagde voor onze God, is neergeworpen.
I Johannes 2:1 – Als iemand zondigt, hebben we een pleiter bij de Vader, Jezus Christus, de rechtvaardige.
De aanklager is Satan; de pleiter is Yeshua. Aan welke kant staan wij? Iemand vervult al de rol van aanklager; en iemand die van pleiter. Welke rol vervullen wij? Laten we onszelf vragen: "Ben ik iemand die mijn broeders en zusters verdedigt, of hen lastert? Ben ik een beschuldiger of een pleiter?"
III. Verbond en Kruis
Hoe kunnen we een pleiter worden wanneer we het gevoel hebben dat ons onrecht is aangedaan? Er zijn twee opties: 1) verbondsdialoog en 2) conformeren aan het kruis.
Als we weten dat we iemand hebben gekwetst, is het onze plicht om naar die persoon te gaan voor verzoening. Dit heeft prioriteit boven aanbidding, het avondmaal, tienden geven en religieuze rituelen. "Als u uw gave op het altaar offert en u zich herinnert dat uw broeder iets tegen u heeft, laat uw gave daar… verzoen u eerst met uw broeder, en kom dan terug en offer uw gave" – Mattheüs 5:23-24.
Als iemand ons heeft gekwetst is het ook onze plicht naar die persoon te gaan. "Als uw broeder tegen u gezondigd heeft, ga naar hem en wijs hem op zijn fout, tussen u en hem alleen. Als hij naar u luistert, hebt u uw broeder gewonnen" - Mattheüs 18:15. Wie gaat eerst? Als hij kwetst – ga jij. Als jij hem kwetst – ga jij. Wij hebben hoe dan ook de morele plicht. Het doel is hier niet het ongelijk van de ander aan te tonen, maar verzoening, het hart van onze broeders te winnen.
Deze passage die spreekt over verbondsdialoog, spreekt ook over eenzijdige, overvloedige, herhaalde vergiffenis. Toen Petrus vroeg hoe vaak hij zijn broeder moest vergeven die tegen hem gezondigd had, antwoordde Yeshua: "Ik zeg niet tot u, tot zevenmaal, maar tot zeventig keer zevenmaal" – Mattheüs 18:22. Deze houding van genadevolle vergiffenis is de houding van het kruis.
Yeshua vergaf ons ook, al verdienen we het niet vergeven te worden. De houding van het kruis gaat vooraf aan verbondsdialoog. We kunnen praten tot we een ons wegen maar als we niet gevuld zijn met de geest van eenzijdige vergiffenis van het kruis zal er geen verzoening volgen. We vergeven elkaar zoals Hij ons vergaf (Kolossenzen 3:13). Het doet pijn. Het kost ons alles dat we hebben. Het is de weg van het kruis. Het is de enige weg naar verzoening en behoud van eenheid.
