De Joodse traditie markeert de heilige dag van Shavuot (Weken) als de tijd waarop de Tora op de Berg Sinaï gegeven werd.
Christenen markeren de heilige dag van Pinksteren als de tijd van het geven van de Heilige Geest op de Berg Sion.
Natuurlijk is dit dezelfde dag, een op de maankalender en een op de zonkalender. Het begrijpen van het verband tussen deze twee kan een bron van grote inspiratie zijn.
Shavuot betekent letterlijk “zevens”, voor 7 maal 7, gelijk aan 49; terwijl Pinksteren 50 betekent. Beide zijn verbonden aan het tellen van de Omer dat begon tijdens Pasen.
De datum van het geven van de Tora, zoals opgetekend in Exodus 19:1 als “in de derde maand” is niet exact, dus het tellen van de dag is misschien niet correct.
In elk geval zijn de overeenkomsten opvallend. Op de Berg Sinaï werd de Tora gegeven met vuur en licht in de tegenwoordigheid van de Engel YHVH; het volk “zag de stemmen “ van God letterlijk, net als de discipelen de Heilige Geest zagen als tongen van vuur van Messias Yeshua. (Exodus 19:18-19; 20:18; Handelingen 2:1-4).
Er is zelfs een rabbijnse traditie die vermeldt dat, toen de Tora gegeven werd op de Berg Sinaï in het Hebreeuws, hij toen 70 talen bevatte, die alle naties van de wereld bevatten. (Midrash Exodus Rabbah 5:9). De discipelen in Jeruzalem ontvingen bovennatuurlijke talen uit de hemel die gehoord werden in verschillende talen (op z’n minst 15 opgeschreven in Handelingen 2:5-11) die ook elke natie van de werend vertegenwoordigden.
Nog een Joodse traditie die te maken heeft met het graanoffer dat bevolen is op Shavuot, is de hele nacht opblijven en het boek Ruth bestuderen. Voor ons duidt dit verhaal duidelijk op de Ene Nieuwe Mens, de enting van de heidenen in Gods Olijfboom, Israël. Dit begon op wereldwijde schaal op de dag van Pinksteren.
Verbazingwekkend werd in de moderne tijd Shavuot door de kibbutz beweging geadopteerd als haar “heilige dag” (de vroege kibbutzim waren meest antireligieus). Nu is het een nationale Israëlische vrije dag met parades, het vieren van het “eerste fruit” van het land, familiediners, volksdansen en zelfs nieuw commerciële bedenksels.
In de vertelling in de Bijbel is er een ontwikkeling in drie stadia van de שכינה, shekhinah – inwonende tegenwoordigheid van de glorie van God. Het eerste stadium wordt vertegenwoordigd door de Sinaï. De wolkkolom en de vuurkolom volgde het volk naar verschillende plaatsen. Het tweede stadium is de Tempel van Salomo. Waar we lezen dat de glorie van God de tempel vulde bij zijn inwijding (I koningen 8:10, II Kronieken 5:13; 7:1).
Het derde stadium is de uitstorting van de Shavuot-Pinkster uitstorting op de discipelen. Dit gebeurde ook in Jeruzalem. De drie stadia zijn dus:
1. Wolk- en vuurkolom in ballingschap
2. Wolk- en vuurkolom in de Tempel in Jeruzalem
3. Vuur van de Heilige Geest op de discipelen in Jeruzalem.
Van hier gaat het Nieuwe Testament door met het ontwikkelen van de metafoor dat we, als het Lichaam van de Messias, een geestelijke tempel zijn, gemaakt van levende stenen. (Efeze 2:21-22; 1 Petrus 2:5)
Het is discutabel of de uitstorting van de Heilige Geest gebeurde in de bovenkamer of in de Tempel zelf. De Bijbel is niet duidelijk op dit punt. Van de discipelen wordt geschreven dat ze “voortdurend” in de “bovenzaal” waren in Handelingen 1:13-14, en in de Tempel in Handelingen 2:46. Er wordt van hen geschreven dat ze in een “huis” waren Handelingen 2:2 – in het Grieks is dat oikos, wat misschien de bovenzaal aangeeft; toch, in het Hebreeuws is het woord voor huis bayit, בית wat zowel huis of tempel kan betekenen.
In ieder geval, de bovenzaal op de Berg Sion en de Tempel op de Berg Moria zijn slechts een paar honderd meter van elkaar verwijderd, het maakt dus niet veel verschil. De symbolische betekenis van Sion of Moria zouden allebei passend zijn. Het inwonen van de Heilige Geest gaat van zuil in de woestijn naar de Tempel van Salomo, naar het hart van de discipelen.
Natuurlijk is er nog een stadium, een toekomstig stadium, waarin de Heilige Geest uitgestort zal worden op “Alle vlees”, zoals beloofd in Handelingen 2:17. Zoals Paulus “vurig” verlangde in Jeruzalem te zijn met Shavuot-Pinksteren (Handelingen 20:16), zo wijden wij deze heilige dag ieder jaar om “vurig” te bidden voor die wereldwijde eindtijd uitstorting.
