“Tot de wind van de dag opsteekt en de schaduwen vluchten, zal ik naar de mirreberg gaan, naar de wierookheuvel…”
Hooglied 4:6
Een geestelijk uitdaging: als vragen, zoeken en kloppen niet schijnt te werken.
Het afgelopen jaar voelde ik mezelf ver van de Heer en ik begon te verlangen naar Zijn aanwezigheid. Toen ik hierover bad, liet God me zien dat een van de redenen waarom ik me zo ver van Hem verwijderd voelde was omdat ik me teruggetrokken had na een periode van lijden, die begon in maart 2020 toen Israël te maken had met de covid lockdown. In die tijd waren mijn man en ik ernstig de Heer aan het zoeken, (we hadden net ons deelnemen aan een 40-dagen wereld Jezus Vasten beëindigd), we gingen door met onze bediening en alles ging goed! Toen de lockdown ons trof, dacht ik dat het een gelegenheid zou zijn om een tijd “vrij” te hebben van onze dagelijkse routine. Maar God had iets totaal anders voor me in petto.
Vrij snel nadat ik in quarantaine ging, begon ik te lijden aan een slopende fysieke conditie. Bij de praktische stappen die je zou moeten nemen in zo’n conditie, nam ik iedere juiste geestelijke stap: ik zocht de Heer in gebed. Ik bracht meer tijd door in het Woord. In plaats van beter, werd het allemaal slechter. Dus onderzocht ik mijn hart. Ik had berouw. Ik bad meer. Ik sprak het Woord uit over mijn leven. Maar toen begonnen de aanvallen. En ze bleven maar komen. Lang. Uiteindelijk begonnen de dingen beter te worden, beetje bij beetje. Maar zelfs nadat alles duidelijk was verbeterd, voelde ik me nog steeds getraumatiseerd, alsof ik een heftige schipbreuk op zee had meegemaakt en aangespoeld was, nog wel in leven, maar amper. Ik was de berg van mirre beklommen door de nacht waar Hooglied 4:6 over spreekt. Mirre, een antiek Bijbels kruid, gebruikt in de gewijde zalfolie en bij de begrafenis van Yeshua, spreekt vaak van lijden en dood.
De Hof van Gethsémané – Een uitnodiging tot lijden.
“Toen ging Jezus met Zijn discipelen naar een plaats die Gethsémané …. Hij nam Petrus en de twee zonen van Zebedeüs mee en begon bedroefd en zeer angstig te worden. Toen zei Hij tegen hen: ‘Mijn ziel is zeer bedroefd, tot de dood toe; blijf hier en waak met Mij.’” Mattheüs 26:36-38
Het beeld van Yeshua alleen in de Hof van Gethsemane kwam vaak tot me in mijn moeilijke tijd. Die nacht in de Hof had Yeshua de discipelen die Hem het naast waren, Petrus, Johannes en Jacobus gevraagd bij Hem te blijven als Hij worstelde met het grote lijden dat Hij zou moeten doorstaan. In plaats van met Hem te waken vielen de naasten en liefsten van Yeshua in slaap,
Toen de vervolging en het lijden begon, lieten al Zijn discipelen (met uitzondering van Johannes) Hem in de steek. Wij denken vaak aan de grote fysieke pijn die onze Heer leed aan het kruis, maar we denken niet vaak hoe het gepaard ging met de emotionele pijn verlaten te worden door bijna al Zijn vrienden en uiteindelijk afgesneden worden van de tegenwoordigheid van de Vader zoals Daniel 9:26 voorzei: de Messias zal uitgeroeid worden en niets hebben. Dit is de Lijdende Dienstknecht die wij moeten volgen en navolgen.
Hoe de populaire cultuur ons geloof gevormd heeft
Oppervlakkige wereldse cultuur heeft helaas velen in de kerk beïnvloed en ons getraind te denken dat God voornaamste wens voor ons is dat we gezegend, voorspoedig en gelukkig zijn. Met als gevolg dat in het denken van velen iedere vorm van lijden in het leven van een gelovige het resultaat moet zijn van zonde. Een zeer volwassen vrouw van God in Tiferet Yeshua wier tienerzoon gedood werd in een van de recente oorlogen in Gaza vertelde me over de pijn die ze ervoer toen medegelovigen haar lieten voelen dat lijden en verlies het gevolg moest zijn van zonde.
Laat me duidelijk zijn: er is veel onnodig lijden dat we ervaren dat het gevolg is van onze slechte keuzes, zondig gedrag vertonen en geen tijd investeren in onze relatie met God. Hoewel, het Nieuwe Testament maakt duidelijk, telkens weer, dat er inderdaad lijden is naar Gods wil (1 Petrus 4:19) en dat wij uitgenodigd worden deel te hebben aan het lijden van de Messias (1 Petrus 4:12-17).
Het gaat allemaal om de liefde
Ik dacht ooit dat deelhebben aan het lijden van Yeshua alleen kwam door directe vervolging voor het evangelie. Dat is inderdaad een deel ervan, maar het is ook meer dan dat. Als we begrijpen dat de voornaamste wens van God is dat we groeien en volwassen worden in onze liefde voor Hem en voor anderen, dan ontdekken we vroeg of laat dat lijden daar een deel van is.
Hooglied 5 – De uitnodiging aan de volwassen gelovige naar de Hof van Gethsémané
In het Judaïsme wordt het Hooglied gezien als “Het Heilige de Heiligen”. Toegevoegd aan het feit dat het een letterlijke beschrijving is van de liefde tussen Koning Salomo en zijn verloofde, de Sulamitische maagd, wordt het op geestelijk gebied gezien als een beschrijving van de heilige liefdesreis tussen God en Israël. Als navolgers van de Messias zien wij het als de beschrijving van de bruid van de Messias (Jood en Heiden) die groeit in volwassen liefde voor haar Bruidegom Koning.
Hoofdstuk vijf van Hooglied beschrijft het lijden en de vervolging van de volwassen bruid. Ze wordt beschreven als een tuin en anderen worden gezegend en gesterkt door de vrucht in haar leven (5:1). Op dat punt moet ze zich goed voelen en precies daar zijn waar ze moet zijn! Maar ze is zich niet bewust dat haar Bruidegom haar nodigt naar een nieuwe en pijnlijke fase van groei, niet veel anders dan Yeshua in de Hof van Gethsémané die ons vraagt te waken met Hem en om bij Hem te zijn in Zijn lijden.
–Ze slaapt maar haar hart waakt (5:2): toen Yeshua Zijn discipelen slapend aantrof, zei Hij: “De Geest is gewillig, maar het vlees is zwak.” (Matth. 26:41)
–De Bruidegom, buiten, alleen in de nacht, zoekt haar gezelschap (5:2): “Mijn ziel is zeer bedroefd, tot de dood toe; blijf hier en waak met Mij.” (Matth. 26:38)
-Ze is verward door deze onverwachte gebeurtenissen, maar antwoordt tenslotte in gehoorzaamheid (5:3-5) – ondanks de verwarring blijven de discipel Johannes en een groepje vrouwen bij Yeshua in Zijn lijden (Johannes 19: 25-26, Markus 15:40-41)
-Ze opent de deur voor Hem, maar Hij is er niet. Ze zoekt Hem, maar kan Hem niet vinden (5:6): Yeshua is verlaten door de grote meerderheid (Matt. 26:56) en lijdt de ultieme scheiding van de Vader aan het kruis (Matt. 27:.46, Dan. 9:26)
-Ze is geslagen en verwond door de wachters en zij namen de sluier van haar af (5:7): de Heer Yeshua werd geslagen, verwond en Zijn kleren werden uitgetrokken door de Joodse en Romeinse autoriteiten. (Matt. 26:67, Johannes 19:1)
Wat is het antwoord van de volwassen bruid na deze beproeving? Ze roept uit dat ze verliefd is op haar Geliefde en gaat door in de hoogste aanbidding naar Hem tegen de dochters van Jeruzalem. Wat een krachtig getuigenis! In het volgende hoofdstuk verklaart ze “Ik ben van mijn Geliefde en Hij is van mij” vanuit een plek van persoonlijke ervaring te weten dat er niets is dat haar kan scheiden van Zijn liefde. Daarom noemt Hij haar “zo gevaarlijk als een heel leger” in het volgende hoofdstuk (6:4).
Dat gaat er door het vuur – een idee dat me altijd bang maakte. Hoe langer we dicht bij onze Geliefde wandelen, des te meer begrijpen we van Zijn hart voor ons, dat Hij ons soms door het dal heen leidt van de schaduw van de dood om ons te brengen naar een dieper niveau van volwassenheid, liefde en Hem kennen…. Wat de meest ware vreugde en blijdschap is die we ooit kennen.
Als je het gevoel hebt dat je nooit een echte relatie met God ervaren hebt, dan raad ik je het volgende getuigenis aan van mijn vriendin Monica’s testimony!
